SEN BU ŞEHRİN…

Sen parklarını sevdin bu şehrin
Ben ıpıssız kaldırımlarını
Sen sahil boylarını gün batımında
Bense geceleri denize inmiş ayın aksini sevdim
Sen hep bir sevda ile bu şehirden ayrılmayı
Bense her sevdanın ardından
Kırık dökük bu şehre dönmeyi sevdim
Sen kavuştuklarına tutkuluydun
Sen çığlık çığlık bayram sabahlarına
Ve sen alıp götürdüklerine bağladın umutlarını
Nedense ben hep geride bıraktıklarıma
Sen aşklarını sevdin bu şehrin
Sen sadabad parklarını
Sen el ele gezmeleri sevdin
Bense ardına dönüp dönüp el sallamanı…
Sana şehrayinleri düştü bu şehrin
Sana mevsimlerin ilkbaharı
Sana çakırkeyif geceler düştü hep
Bana da akşamüstü ağlayışları
Sen kandil gecelerinde bahşişlerini sevdin bu şehrin
Sen caddelerde çocukların el açmalarını
Bense zemheride evsiz kedilerin
Kimseye minnet etmeden dolaşmalarını sevdim
Sen gündüzlerini sevdin bu şehrin
Her sabah günün ilk ışıklarını
Sen fırınlarını sevdin ışıklı caddelerin
Sen rengârenk kaldırımlarını
Sen hep mutlu sonla biten aşklarını sevdin bu şehrin
Evliliklerin cicim aylarını
Sen doğum günlerini sevdin çocukların
Annelerin sadece sevinçten ağlamalarını
Sen ölümlerin bile en şöhretlilerini sevdin
Vıp salonlarını,
Makam arabalarını
En sevdiklerini bile uğurlarken
Siyah elbiselerle gözyaşsız ağlamalarını sevdin
Sen kalabalıklarını sevdin bu şehrin
Ben en ıssız en tenha yanlarını
Sen sabaha kadar gezmelerini sevdin bu şehrin
Bense seherle uyanmasını
Sen umursamadan kapıları çarpmayı sevdin
Bense kapına dayanmasını
Sen çekip gitmelerini sevdin bu şehrin
Bense son ana kadar dayanmasını
Sen sadece seni sevmesini sevdin bu şehrin
Bense her şeye rağmen seni sevmeyi sevdim.


HARUN ERDEM